Görünmez miyim ben?Karşıma çıkan herkes içimi bölüp geçiyor,gidiyor.Çırpınışım boşa, biliyorum. Ben gerçeğim demem,elle tutulabilirim demem...İnanmıyorlar gerçekliğime; Öylesine alışmışlar ki sahtelere,sahteciliğe,yalana dolana! Direndikçe,sağıma soluma döndükçe, batıyorlar, acıtıyorlar, sahte hayatlarını, sahte heyecanlarla süslüyorlar. Savunmasız olsan dahi bıçak bilemek, saplamak o bıçağı... Onlar için çocuk oyuncağı.Toplasan toplasan sadece çapulcu yüreklerin beş para etmez ağırlığı...Züğürt tesellisi bulurcasına yapışıyorum en ufak insani vasıfta!Ya hala varmış diyorum hayat kıpırtıları. Mucizeler; filmlerde mi gerçekleşir sadece?Umut; Vadedilmiş verimli topraklar gibi. Vazgeçebilir miyim hiç?Ben varım; Artmalı çoğalmalıyım, mucizeyi gerçekleştirmeliyim bir peri misali vicdanlara dokunmalıyım,savaşmalıyım gücüm yetene kadar.Ben varım diye ciyak ciyak bağıracağım ki sahip oldukları tüm yalanlar kulaklarının pası gibi akıp gitsin.Gitse keşke... Bu denli kolay olsa insana döndürmek insancıkları,siz insansınız,duygularınız,aklınız var demek.Ya savaşmalı ya sevmeliyim...Sevecek,sevilecek birilerini bulabilirsem şayet... Ya da ben vazgeçtim beni sevmeyin deyip gitmek,yok olmak.
