Yalan,yalan,yalan hep yalan hiç yalan...Gitti,geldi,sevgi,ilgi koca bir yalan sandıktan çıkarıp çıkarıp yeniymiş gibi sunulan eşyalar gibi!Birbirlerine temas ettikleri için bir ikincisi,üçüncüsü fark etmez ki onlar için bu gün başka yarın başka, olsa da olur olmasa da.Sürrealist hayaller görürler, gördürürler.Bir medet bin medet umarsın biri de bir bini de...Ağdalı kelimeler,cümleler bütünü;gülsem ağlasam ne keder çözülmez.Bir binanın sütunu,bir bedenin iskeleti gibi tutar yalan onları, yemeleri,içmeleri,tuzları,biberleri hayatlarının tadıdır yalan!Dokunsan seni de kasıp kavurur sürükler götürür kendi mezhebinde ibadete zorlar adeta...Kapıldın mı ne mümkün kaçmak, pençeleri azametlidir kaptığı gibi uçurur türlü alemlere ya ben neymişim der göz göre göre dolandırılan bir şaşkına dönersin döner döner durursun artık, ta ki dişlerini etine geçirene canını acıtana kadar, kendine gelmen mucize olur.İstedin oldu işte sana mucize! Depelenip durma hayat bu der.Hayat bu!!! İki küçük kelimedir olan biten, her şey... Hem daha ne olsun,şükür tanıdın yalanı dolanı da kurallar bütünü,düzen bu.Döner değirmen gibi sen de öğütülürsün un ufak olana kadar.Sonra... Ya sonra küllerinden doğar mısın,doğmaz mısın zaman işler görürsün.Bu saatten sonra ne değişir ki?İki türlü de yok olursun ya hiç olur gidersin ya da bünyeni hayatını yalana alıştırıp müptelası olursun onun, kocaman dişli çarkın içinde yitip gidersin, onlardan biri olursun sadece ve sadece!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder